تعطیلی های تهران؛ چند میلیارد تومان زیان روزانه؟

تعطیلی های مکرر در شهرهای بزرگ که به دلیل افزایش آلاینده ها انجام می شود زیان‌های هنگفتی را به اقتصاد ملی تحمیل می کند که بسیاری از آثار آن در دراز مدت مشخص خواهد شد. علاوه بر ابن طبق گزارش وزارت بهداشت، هزینه مرگ‌های ناشی از ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون در سال ۱۴۰۲ حدود ۱۲ میلیارد دلار (معادل ۶۰۰ هزار میلیارد تومان) برآورد شده است. این مبلغ هنگفت معادل ۵ درصد تولید ناخالص داخلی ایران در همان سال است که به‌خوبی نشان می‌دهد چگونه آلودگی هوا منابع ارزشمند کشور را هدر می‌دهد.

آلودگی هوا تأثیرات اقتصادی متعددی دارد که به دو دسته مستقیم و غیرمستقیم تقسیم می‌شوند. هزینه‌های مستقیم شامل افزایش هزینه‌های درمانی، دارو و بستری بیماران است. برای مثال، طبق گزارش‌ها، در سال ۱۴۰۱، تعداد مراجعات اورژانسی مرتبط با آلودگی هوا در بیمارستان‌های تهران به‌طور میانگین روزانه بیش از ۴ هزار نفر بود که بار مالی سنگینی بر دوش نظام سلامت گذاشت.

از سوی دیگر، تأثیرات غیرمستقیم شامل کاهش بهره‌وری نیروی کار و زیان‌های ناشی از تعطیلی‌های مکرر است. در کلان‌شهر تهران، تعطیلی هر روز کاری به دلیل آلودگی هوا حدود ۲ هزار میلیارد تومان زیان اقتصادی در پی دارد. علاوه بر این، آلودگی هوا در شهرهایی که درآمد اصلی آنها از جذب توریست تأمین می شود موجب کاهش گردشگری شهری نیز می‌شود، زیرا توریست‌ها به‌دلیل شرایط نامساعد محیطی از بازدید از شهرهای آلوده اجتناب می‌کنند.

عوامل اصلی آلودگی و هزینه‌های آن

بخش عمده آلودگی هوای ایران ناشی از صنایع سنگین، نیروگاه‌های سوخت فسیلی و حمل‌ونقل شهری است. استفاده از سوخت‌های بی‌کیفیت و فرسودگی ناوگان حمل‌ونقل عمومی و خصوصی، سهم قابل‌توجهی در تولید آلاینده‌ها دارد. طبق برآوردها، ناوگان فرسوده حمل‌ونقل شهری در تهران به‌تنهایی مسئول تولید بیش از ۴۰ درصد از ذرات معلق است. همچنین، نیروگاه‌های سوخت فسیلی، که بیش از ۹۰ درصد انرژی کشور را تأمین می‌کنند، سالانه میلیاردها تن آلاینده وارد هوا می‌کنند. این آلودگی‌ها باعث کاهش کیفیت زندگی و تحمیل هزینه‌های سنگین بر اقتصاد و سلامت جامعه می‌شوند.

راهکارهای کاهش هزینه‌های اقتصادی ناشی از آلودگی

برای کاهش آثار اقتصادی آلودگی هوا، راهکارهای متعددی وجود دارد که نیازمند سرمایه‌گذاری‌های هوشمندانه و برنامه‌ریزی دقیق است

 جایگزینی سوخت‌های فسیلی با کیفیت پایین و حذف خودروهای فرسوده از ناوگان حمل‌ونقل، می‌تواند به کاهش هزینه‌های درمانی و مرگ‌ومیر کمک کند. کشورهایی مانند آلمان و ژاپن با اجرای این سیاست، تا ۳۰ درصد از آلودگی شهری خود کاسته‌اند.

علاوه براین سرمایه‌گذاری در نیروگاه‌های خورشیدی و بادی می‌تواند وابستگی به نیروگاه‌های سوخت فسیلی را کاهش دهد. در ایران، مناطق جنوبی و شرقی ظرفیت تولید ۳۰۰ روز انرژی خورشیدی در سال را دارند که می‌تواند تحول بزرگی در اقتصاد انرژی ایجاد کند.

وضع مالیات بر صنایع آلاینده و اختصاص آن به توسعه تکنولوژی‌های پاک نیز از راهکارهای مهمی است که،پ هم به کاهش آلودگی کمک می‌کند و هم به تأمین مالی پروژه‌های زیست‌محیطی می‌انجامد.

سرمایه‌گذاری برای اجرایی سازی طرحهای ذکر شده نه‌تنها به کاهش آلودگی هوا و حفظ سلامت عمومی منجر می‌شود، بلکه هزینه‌های اقتصادی ناشی از آن را نیز کاهش می‌دهد. در غیر این صورت، ادامه روند فعلی، فشار مالی و اجتماعی سنگینی را بر جامعه و دولت تحمیل خواهد کرد. اقدام فوری و پایدار، کلید حفظ منابع ملی و بهبود کیفیت زندگی شهروندان است.