کودکم را چه زمانی نزد روانپزشک ببرم؟

مهدی تهرانی‌دوست گفت: واقعیت این است که ناسازگاری کودکان نیاز به بررسی دارد؛ ناسازگاری اگر به این معنا باشد که کودکان با والدین مخالفت‌جویی و لجبازی می‌کنند و تحریک‌پذیر و پرخاشگر هستند، ممکن است معمولاً این نوع ناسازگاری‌ها توأم با بیش‌فعالی و پرتحرکی باشد.

عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران ادامه داد: بخشی از این حالت‌ها در سنین پایین‌ می‌تواند طبیعی تلقی شود و در سنین ۴-۳ سالگی مقداری بیقراری دارند و ممکن است ناسازگاری را تجربه کنند، اما اگر بیش از حد معمول باشد و برای خانواده و اطرافیان ناراحت‌کننده باشد، نیاز به یک مداخله درمانی دارد.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان ابراز کرد: پزشکان عمومی می‌توانند این موارد را بررسی کنند، اما جزئیات این موارد نیاز به مداخلات تخصصی‌تر دارد؛ در نتیجه به همین دلیل نیاز است اگر پزشکان عمومی در قالب پزشک خانواده قرار است این بررسی‌ها را انجام دهند، باید حتما در دوره‌های مخصوص آموزش‌های لازم را ببینند که این موضوع در برنامه آموزش پزشک خانواده گنجانده شده است تا با رفتارها و مداخلات لازم با این کودکان آشنا شوند.

تهرانی‌دوست اضافه کرد: همچنین با نوع مداخله و احیانا داروهایی که استفاده می‌شود، آشنا شوند. البته ما به عنوان داروی آرام بخش از این داروها نام نمی‌بریم، بلکه داروهای خاصی است که می‌تواند رفتار را کنترل کرده و در حد معمول و معقول باشد؛ ضمن اینکه در مواردی که پزشک خانواده نتواند چنین حالت‌هایی را کنترل کند باید حتما به روانپزشک کودک ارجاع دهد تا مداخلات تخصصی صورت گیرد.