آیا ورود فناوری برنج هیبریدی از چین «انقلاب تولید برنج» را در ایران به همراه دارد؟

اما این سوال در ذهن مطرح می‌شود که برنج هیبریدی چیست؟

برنج هیبرید یکی از شاهکارهای آکادمیک مرحوم «یوان لونگ پینگ» است. او در سال 1964 شروع به تحقیق درباره برنج هیبریدی کرد و با موفقیت اولین رقم عملی برنج هیبریدی پرمحصول جهان «نان یو-2» را پرورش داد. نتایج پژوهشی و پرورشی برنج هیبریدی «یوان» و همکارانش از سال 1976 در سراسر کشور چین برای کشت، ترویج و تعمیم یافته و برداشت واحد و کل برنج در آن کشور را به مراتب افزایش داده است.

در عین حال، او تحقیقات را متوقف نکرده و بر روی برنج فوق هیبریدی تمرکز کرد. در نتیجه، او به ترتیب در سال‌های 2000، 2004، 2011 و 2014، در مزارع آزمایشی، به اهداف برداشت 10.5 تن، 12 تن، 13.5 تن و 15 تن در هکتار رسیده است.

چینی‌ها به مساله غلات نگاه خاصی دارند. آنها به طور تزلزل‌ناپذیری معتقدند که غذا اولویت نخست همه چیزهاست. همین طور، «شی جین پینگ» رهبر کنونی چین نیز تاکید کرده «ما نمی‌توانیم درباره امنیت غذایی بی توجه باشیم. نمی‌توانیم فکر کنیم که وقتی وارد جامعه‌ای صنعتی شده‌ایم، مساله غذا مساله‌ای اختیاری خواهد بود. ما نباید به بازار بین‌المللی تکیه کنیم و انتظار داشته باشیم که بازار بین‌المللی بیاید مشکلات ما را حل کند.»

همانطور که در بالا ذکر شد، چینی‌ها اهمیت تغذیه مردم خود را درک می‌کنند. بدین ترتیب، پس از دستیابی به خودکفایی در عرضه غلات با تکیه به فناوری برنج هیبریدی، چین بلافاصله تلاش‌ها را برای ترویج و تعمیم این فناوری در جهان به ویژه کشورهای در حال توسعه آغاز کرد تا به حل مشکل کمبود غذا در جهان کمک کند.

چین از سال 1979، تنها سه سال پس از آغاز استفاده از برنج هیبریدی در سرزمین خود، فناوری برنج هیبریدی را در نزدیک به 70 کشور در آسیا، آفریقا، آمریکا و اقیانوس آرام جنوبی مورد تحقیق قرار داده و ترویج کرده است. در حال حاضر بیش از 60 کشور و منطقه در سراسر جهان کاشت و ترویج برنج هیبریدی را آغاز کرده‌اند. کشورهایی مانند ویتنام، هند، فیلیپین، بنگلادش، پاکستان، ایالات متحده، برزیل و ماداگاسکار حتی تولید تجاری برنج هیبریدی را شروع کرده‌اند. مساحت کاشت سالانه برنج هیبریدی در این کشورها نیز به حدود 7 میلیون هکتار رسیده و این نوع برنج به طور متوسط 20 درصد بیشتر از گونه‌های محلی برداشت داشته است.

در سال های اخیر، با ادامه اجرای ابتکار «کمربند و جاده»، چین بیش از 14000 متخصص کشاورزی از جمله در زمینه فناوری برنج هیبریدی را در بیش از 80 کشور در حال توسعه آموزش داده است.

چین معتقد است که حق امرار معاش اساسی‌ترین حق بشر است و خلاصی از گرسنگی یکی از مهمترین حقوق آنها است. این درک مشترک اکثر کشورهای در حال توسعه از مساله غلات محسوب می‌شود و به طور اساسی با برخی شعارهای توخالی درباره حقوق بشر متفاوت است.

انتظار می‌رود ایران با همکاری‌های کشاورزی با چین، به زودی با موفقیت «انقلاب تولید برنج» خود را محقق کند.