تصویب قانون ملی شدن اراضی

در گذشته چنین بود که افراد می توانستند هر زمینی را که می خواهند برای خود تصرف و احیا کنند. به این صورت که زمین هایی که بدون مالک بودند یا مالک مشخصی نداشت، افراد می توانستند با آباد کردن و کشت و کار یا ساخت و ساز در آنها، ، آن زمین ها را تصاحب کند. برهمین اساس تصرف بر این نوع زمین ها، نشان مالکیت آنها تلقی می شد. این موارد در شرع و فقه مورد پذیرش قرار گرفته شده بود، اما با ایجاد دولت ها این موضوع مطرح شد که زمین ها از منابع و سرمایه های مهم هر دولت است و به عنوان سرمایه ملی، حق تمام شهروندان آن سرزمین محسوب می شود. بنابراین تنها کسانی که آن را تصاحب کرده اند، نمی توانند از این منابع طبیعی استفاده کنند و بقیه افراد جامعه از آن بی بهره بمانند. منابع ملی و طبیعی حق همه تمام افراد در یک کشور است.

البته گاهی ممکن است تصاحب اراضی برخلاف حقوق افراد باشد، برای مثال زمین کشاورزی است که صاحب آن به دلایلی مانند کمی آبی، چند سالی نتوانسته بر روی آن کشت و کار  انجام دهد، منابع طبیعی به علت آنکه چند سال روی آن زمین کار نکرده است، آن را به تصاحب خود درمی‌آورد. در این مورد فرد می تواند برای احقاق حق خود شکایت کند و با کمک وکیل حقوقی حرفه ای دوباره مالکیت زمین خود را داشته باشد.

اگر شما نیز به عنوان مالک زمین مشکل حقوقی درباره اراضی خود دارید و یا در حال تصاحب زمین خود توسط دولت هستید، می توانید از خدمات حقوقی محبوبه حجتیان به عنوان بهترین وکیل امور اراضی استفاده کنید. برای ارتباط با ایشان از می توانید با شماره تلفن 09191490779 تماس حاصل فرمایید.

تصویب قانون ملی شدن اراضی

برای ساماندهی اراضی ملی و با توجه به اینکه بسیاری از اراضی مانند جنگل ها و زمین های بیابانی یا زمین های حاصلخیز ساحلی و اراضی کشاورزی که جزو منابع طبیعی و ذخایر ملی یک کشور محسوب می شوند، قانونی تحت عنوان قانون ملی شدن اراضی تصویب شد.

برای مثال اگر عده ای از افراد این زمین ها را تصاحب کنند و برای استفاده شخصی آنها را تصاحب کنند و به مالکیت خود دربیاورند، این موارد باعث می شود که عده ای از منابع طبیعی استفاده کنند و بقیه افراد آن بی بهره بمانند. در این موارد می توان بیان کرد که منابع و ذخایر یک کشور به نفع یکسری از افراد مورد استفاده قرار می گیرد. به همین علت قانون بهره برداری از زمین ها و ملی شدن اراضی به تصویب دولت رسید.

در سال 1342 برای نخستین بار قانون ملی شدن اراضی ملی به تصویب رسید و زمین هایی را که مربوط به منابع ملی و طبیعی کشور محسوب می شدند، تفکیک شدند. به این صورت که زمین هایی که مالکیت آنها مشخص بود، جداسازی کردند، سپس زمین های که طبیعی و بکر بودند، با نقشه های هوایی و عکس های هوایی مشخص کردند. همچنین زمین هایی که در آن کشاورزی انجام می شد و توسط افراد در حال استفاده قرار می گرفت و مالکیت آنها مشخص بود، از سایر اراضی جداسازی و 

تفکیک شدند. زمین هایی که بدون مالک بود و حتی زمین هایی که دارای مالکیت بود؛ ولی بدون استفاده رها شده بود، جزو اراضی ملی درآمد و توسط دولت به ثبت رسید. 

جداسازی اراضی ملی از زمین های شخصی

زمین های که در حال استفاده توسط مالکان آنها هستند، جزو املاک شخصی محسوب می شوند، اما زمین های که بدون استفاده هستند و حتی دارای مالکیت بوده، ولی از آنها استفاده خاصی نمی شود، جزو منابع طبیعی و ملی کشور محسوب خواهند شد.

به موجب قانون تصویب شده در سال 1342، زمین های که در حال احیا و کشت و کار بودند، به مالکان آنها تعلق داشتند؛ اما زمین های که بدون استفاده رها شده بودند، با گرفتن نقشه و تصاویر هوایی جزو اموال ملی محسوب و به ثبت رسیدند.

در این مورد خیلی از افراد سوال دارند که با وجود قولنامه و سند رسمی و استشهادنامه نیز امکان تصاحب آن توسط دولت وجود دارد؟ بله در این مورد مسئله مهم مالکیت نخواهد بود، هدف دولت این است که حتی سندهای رسمی را که در این مورد صادر شده است، باطل کند؛ چون به موجب قانون تصویب شده در سال 1342 اگر در زمینی که متعلق به شما است، کشت و کاری انجام دهید، مالکیت آن برای شما باقی خواهد ماند؛ در غیر این صورت جزو منابع طبیعی محسوب می شود و مالک آن دولت خواهد بود.

همچنین درباره اینکه آیا سند داشتن تاثیری در شناخت مالکیت دارد، می توان بیان کرد که در مورد این مسئله، بحث تشخیص مالکیت یا عدم مالکیت نخواهد بود، بلکه صرفا درباره تایید این موضوع است که آیا بر زمینی که متعلق به شما است، کشت و کاری داشته اید یا خیر؟!

در سال 1342 این قانون تصویب شد، اما بعد از آن این قانون دستخوش تغییرات و بخشنامه ها و رویه های قضایی بسیار متفاوت قرار گرفت. تاکنون قانونی وجود نداشته است که تا این حد تغییرات داشته باشد و از 1357 تا به امروز قانون ملی شدن اراضی، تغییرات، بخشنامه ها و ویرایش های مختلف داشته است.

محبوبه حجتیان، بهترین وکیل امور اراضی

قانون امور اراضی جزو مهم ترین قانون ها محسوب می شود. وکلای که در این زمینه مشغول به فعالیت هستند، رویه های حقوقی متفاوتی دارند. به این صورت که نحوه پیگیری آنها درباره دعاوی و نحوه رسیدگی آنها بسیار متفاوت است. درضمن درباره وکیل امور اراضی می توان بیان کرد که چگونگی نحوه دفاع و اینکه چطور می توانند پرونده را به نتیجه برسانند، همچنین ادله ای که برای اثبات و احقاق موکل وجود دارد، به طور کامل متفاوت است. بنابراین پیشنهاد می شود برای حل مسائل مربوط به اراضی خود از بهترین وکیل امور اراضی استفاده کنید.

دادگاه هایی که به این نوع پرونده های رسیدگی می کنند، در تهران و شهرهای دیگر، دادگاه ها متفاوتی هستند و خدمات ویژه ارائه می کنند، رسیدگی آنها نیز به صورت کاملا تخصصی انجام می شود. به همین علت یک قاضی نمی تواند درباره این پرونده ها فعالیت خاصی داشته باشد و به نتیجه مطلوب برسد.

موردی که درباره پرونده های امور اراضی بسیار نگران کننده است، این خواهد بود که با توجه به اینکه تصرف اراضی ملی، توسط قانون گذار جرم انگاری می شود، نه تنها بعد از اینکه پرونده مورد بررسی قرار گرفت و حکم نهایی صادر شد، ممکن است مالکیت بر زمین سلب شود، بلکه تصرف بر اراضی ملی جرم محسوب خواهد شد و پیگرد قانونی به همراه دارد. همچنین می تواند نتایج زندان و مجازات را برای شما به عنوان مدعی زمین داشته باشد. به همین علت باید مسئله حقوقی زمین خود را با بهترین وکیل ملکی مانند محبوبه حجتیان مطرح کنید و تنظیم دادخواست، لوایح دفاعیه و اعتراضی را با استفاده از وکلای حرفه ای که در زمینه امور اراضی تخصص و تجربه دارند، انجام دهید.

وکیل محبوبه حجتیان برای ارائه خدمات حقوقی مربوط به امور ملکی خود دارای وب سایت است که توسط بهترین شرکت طراحی سایت راه اندازی و به صورت کاملا حرفه ای پشتیبانی می شود. بنابراین تمام افرادی که نیازمند استفاده از مشاوره حقوقی هستند، به راحتی می توانند به خدمات دسترسی پیدا کنند و به بهترین نحوه مسائل حقوقی خود را حل کنند.