«چادر خوابی» در وسط شهر؛ علت چیست؟

این بخاطر «نوع شغل ساکنان حومه در مرکز» و از آن مهمتر، «هزینه سنگین رفت و آمد بین مرکز و حومه» است.

گفتگو با یکی از کارگران حفاری و لوله کشی چاه فاضلاب شهری، نشان می‌دهد؛ مهمترین عامل " اقامت موقت" او به عنوان "کارگران حاشیه نشین" در خیابان‌های تهران " عدم تطابق دستمزد با هزینه‌های روزانه و رفت و آمد ‌" است که سبب شده در طول روز به تهران بیاید و فقط برخی شب‌ها به خانه برگردد.

این کارگر فنی که شب‌ها به عنوان نگهبان تجهیزات مربوط به فاضلاب شهری فعالیت می‌کند به خبرنگار ما گفت : عده‌ای از کارگران حاشیه‌نشین با توجه به نوع شغل خود در تهران عملا امکان رفت و آمد هر روز بین محل کار و محل زندگی خود را ندارند.

این کارگر ۶۲ ساله می‌گوید؛ در جوانی نیز کارگری کرده و حالا که پا به سن گذاشته در حالی که در شهرری با زن و سه فرزندش اجاره نشین است؛ مجبور است شبها دور از خانه بماند.

او گفت : « هزینه رفت و آمد برای کارگران به قدری بالاست که نمی ارزد بعد از اتمام کار به خانه‌ام برگردم. معمولا هر پروژه شهری حداکثر ۱۰ روز طول می‌کشد و در مابقی روزهای ماه نیز یا بیکار هستم یا باید دور برخی از میادین شهر تهران بنشینم تا برای کار فنی و ساختمانی به شکل ساعتی یا روزمزد، مشغول شویم.»

«در خانه‌ای ۶۰ متری در شهرری زندگی می‌کنم که بابت همین خانه‌ کلنگی، ۳۰۰ میلیون تومان ودیعه و ۵ میلیون تومان اجاره ماهانه پرداخت می‌کنم». «البته سال قبل برای اجاره همین خانه در حدود ۲۰۰میلیون ودیعه و ۲.۵ میلیون تومان اجاره پرداخت کردم که امسال صاحب خانه‌ آن را دو برابر کرده است."