خانم وزیر، حداقل برای یک بار هم که شده، با قطار سفر کنید!

"در مسیر رفت، بعد از تلاش بسیار و قطع و وصل های مکرر سایت پیش فروش بلیط (که خودش اعصاب خردی جداگانه ای دارد)، تنها موفق به خرید بلیت قطاری شدم که یک میلیون و ۲۰۰هزار تومان قیمت داشت. چیزی شبیه قیمت بلیط هواپیما!

براساس قانون، باید نیمی از بهای بلیط استرداد داده می‌شد، یعنی حدود ۶۰۰ هزار تومان. اما فقط ۲۴۰ هزار تومان به حساب برگشت، چرا؟ چون عملا بهای بلیط همان ۵۰۰ هزار تومان بود و ۷۰۰ هزار تومان دیگر، خدمات اجباری هتلینگ که شامل بازگشت وجه نمی شد. یعنی نورالرضا عملا پول شستشوی توالت هایش را هم جداگانه از ما گرفته بود و معلوم نیست چند پر پرتقال و خیار را با ما چند حساب کرده بود!

در مسیر برگشت قیمت بلیط مناسب تر بود. هر نفر ۶۰۰ هزار تومان. اما قطار شرکت پارس لاریم بسیار کثیف، با دمای عجیب و غیرقابل اصلاح بسیار بالا، بدون حتی پرده در ورودی کوپه ها و امکانات افتضاح بود‌.

وضعیت بهداشت پتو و بالش قطار به‌گونه‌ای بود که قید استفاده از آن را زدیم.

پیام کثیفی و نامرتب بودن قطار برگشت انگار این بود که اگر می خواهید قطارتان مرتب باشد، شام تان را بیاورند و توالت هایش گرفتگی نداشته باشد، باید دو برابر پول بلیت بدهید و البته قید استرداد وجه به دلیل تاخیر و ناهماهنگی های زمانی را هم بزنید."